Хөдөөгийн баясгалан

Би багадаа зуныхаа амралтаар хөдөө очиж амардаг байлаа. Амрах ч гэж дээ тэнд очиж баахан зарагддаг л байлаа. Гэхдээ тэнд очиж зарагдах ямар гоё гээч. Уйдана гэсэн тооцоо ч байхгүй шүү дээ. Өглөө босоод адуундаа явна (ээлжтэй), адуугаа авчраад гүүгээ барина, хот малтана, хонь хариулна, хонь хариулах завсраараа саамны цагаар гэртээ ирж гүүгээ татна, орой болохоор үхэр хураана, тугал татна, гүүгээ тавьж адуугаа зална, үхрээ хурааж тугалаа хашна, тэгээд хөхүүрэндээ саамаа хийж айргаа бүлнэ, бүлж дуусаад морьдоо чөдөрлөөд унтацгаана. Жаахан суух ч завгүй. Энэ цикл өдөр болгон давтагдана. Гэхдээ л би хөдөө амрах их дуртай. Энд би дан ажлуудыг нь бичлээ. Амралтууд бас бий. Хааяа бөөндөө сууж байгаад айргаа том хулаар дүүргээд хоорондоо хуруудах нь хуруудаж дэмбээдэх нь дэмбээдэж “цагаан морь хартлаа” (айргаар бөөлжих) айраг ууна шүү дээ. Бид нар хааяа гүүн зэлэн дээрээ эмнэг сургадаг( их хөгжилтэй). Даагануудыг барьж аваад хазаарлаад шууд эмээлгүй морддог. Хэд овогоноод л шидүүлчихнэ. Тэгээд л бөөн инээдэм болно шүү дээ. Намар тийшээгээ самар жимсэнд явдаг(бас л нэг амралт, бас л хөгжилтэй). Ер нь тэгээд хөдөөний сайхан юмнуудыг нь тоочоод барахгүй. Би нээрээ багадаа их аймхай хүүхэд байсан. Орой харанхуй болсон хойно ганц нэг үхэр дутуу байвал хайгаад л явна. Тэгэж явахдаа хаанаас юу (чоно, баавгай) гараад ирэх бол гээд л элдэв юм бодоод л ийш тийшээ нүдээ бүлтийтэл хараад л, ядаж байхад морь байс хийгээд л юмнаас үргэнэ, тэгэхэд нь дотор пал хийгээд л явчихдаг байлаа(ямар азаар калап нь хаагдчихаагүй юм). Намар болохоор хадланд явна. Эр хүний жаргал эзгүй хээрээ гэж. Гэрээс авчирсан бэлэн хүнс идээд л, тарвага агнаж идээд л, өглөө оройн сэрүүнд жаахан өвс хадсан болчихоод л амралтанд байгаа юм шиг л налайна шүү дээ. Ер нь тэгээд бичвэл миний хувьд хөдөөтэй холбоотой дурсамж барагдахгүй их юм байна аа. Залхуу хүрчихлээ.