Стрест нэг ороол нэг гараал

Стресс гэж нэг юм байх юм аа. Ялангуяа над шиг оюуны хөдөлмөр хийдэг хүмүүст энэ лай байнга тохиолдох юм. Би саяхан даа охиноо төрөх үед овоо стресст орсон юм. Яагаад?. За байжий нэгд нэгэнгүй бичнээ хө. Эхнэр төрөх гээд эмнэлэгт хэвтчихсэн. Би гэдэг хүн чинь хадмуудын дунд ганцаардаж байгаа юм чинь. Урд нь бол хадмындаа байнга л очдог байсан. Гэхдээ л ингэж цуг олон хоногоор нэг гэрт хамт байж үзээгүй байсан юм. Уул нь бол тэд манай зочид би гэрийн эзэн ухаантай юмсан. Гэтэл би айлд байгаа юм шиг л байдаг болов. Гэхдээ манай хадмууд муу хүмүүс биш шүү, цайлган сайхан сэтгэлтэй хүмүүс байдаг юм. Яахав байгаа нь л тийм хамаагүй байдаг, элдэв юм боддоггүй хүмүүс. Тэрнээс биш намайг муу хүргэн энэ тэр гэж дээрэлхсэн юм байхгүй кк. Хэрвээ тийм хүмүүс таарсан бол би тэр үед тэсэхгүй байсан байх аа. Угийн ууртай хүнийг ч хэлэх үү. Хэрвээ надад тийм хадмууд таарсан бол би аль хэзийн муудчихсан, эхнэртээ аав ээжийгээ сонго эсвэл намайг сонго гэчихсэн байж байх байсан байх. ккк эсвэл бүр номондоо орчихсон шал угаачихсан нтр байж байх байсан юм болуу. За за тэр ч яахав. Тэгээд эхнэр маань төрөх тэр өдөр хадмуудыгаа ямар үрэлгэн хүмүүс болохыг мэдвээ. Угийн мэдэх ч арай хэт гэдгийг нь мэдсэн юм. За яасан гэхээр: Би уг нь төрөх үед мөнгө орно. Хүн амьтанд авилга өгнө гэдгээ мэдэж байсан. Бэлтгэлтэй ч байсан. Эхнэр маань кесар хийлгэж төрөх болсон юм. Гэтэл эмчид өгөхөөс гадна тэр төрөх өрөөнд орсон хүн болгонд мөнгө өгнө гэж дайрдаг юм байна. Тэр өрөөнд цэвэрлэгч байсан бол тэрэнд бас өгөх байсан байх. Ядаж байхад хэрэгтэй хэрэггүй 10-аад хүн ордог юм байна. Би мөнгөний дугтуйнд гүйгээл, дутаад л ахиж гүйгээд л... Надад цаана нь хэдэн цаас үлдэж байгааг ч асуулгүй үнэн гамгүй үздэг юм байна. Энэ завсар "нэгдүгээр төрөх"-ийг муулаад орхъё. Нэгдүгээр төрөх гэж үнэн авах юмгүй болчихсон новшийн газар байна лээ дээ. Авилга аваад бүр сурчихсан. Манай эхнэрийг төрөх гэж байхад "Энэ овоо балайшик сайтайн байна лээ. Тэр эмчийг таньдаг гэсэн ..." гэж хоорондоо ярьж байхыг эхнэр маань сонсчихсон байгаа юм. Балайшик гэдэг нь танил талыг хэлдэг бололтой. За тэгээд төрөх гэж байгаа хүн болгоноос авилга авна. Хэдэн цаас атгуулахгүй бол төрүүлэхгүй шүү дээ. Тэнд нэг хөдөөнөөс ирсэн бололтой нэг хөгшин байсан. Тэр хүнийг хараад үнэхээр өрөвдөж байсан. Хөөрхийд ямар юмных нь танил тал, мөнгө нтр байхав дээ. Охиныг нь ус нтр нь гарчихаад байхад төрөх болоогүй байж бай гэсэн юм шиг байгаан. Тэгээд охин нь юу болж байгааг ч хэлдэггүй. Тэр хөгшин дэмий л тэнд хүн амьтан царайчлаад л өдөржингөө тэнд сууж байгаа харагдсан. За тэгээд танил тал харна аа, авилга авна аа бас болоогүй нэг ширхэг ч эм тариа дотроосоо гаргахгүй. Дандаа гаднаас авахуулна. Мэдээж тэр болгоныг тэр эмнэлэгт улсаас төсөвлөсөн л байгаа. Тэр эм тариа нь чамгүй үнэтэй байдаг юм байна. Эхний өдөр бараг 100-аад мянган төгрөгний эм тариа би гаднаас авч өгсөн. Бас болоогүй ээ заримыг нь гаднаас олдохгүй болохоор эмчээс асуутал мөнгийг нь өгчих дотроос олоод өгье гэнэ. Уг нь үнэгүй гаргах ёстой эм тариаг ингэж зарж мөнгө болгодог байх нь. Авилга авна, эм тарианы мөнгө завшина. Ёо би эх баригч болчихгүй яав аа гэж бараг бодогдсон шүү. Тэд нар нээрээ мөнгийг цөм хийж байн аа. За яахав эсэн мэнд л төрүүлж байвал яасан ч яахав гээд л бид ч нээх тоолгүй нэхсэнийг нь өгөөд байлаа. За тэгээд ашгүй хагалгаа амжилттай болж би гэдэг хүн 3кг 900гр охинтой болж эхнэр маань ээж болж, би аав болж, хоёр талын ээж аавууд маань өвөө эмээ нар болцгоовоо. Үнэхээр баярт мөч. эмч гарч ирээд 3.900 кг охинтой боллоо гэхэд ямар байсан гээч. Үнэхээр ... За за үзээгүй үзээрэй кк. За тэгээд төрүүлчихээд, эхнэрийг маань дөнгөж төрсөн, хагалгаа хийлгэсэн хүнийг 2 цаг ч бололгүй оргүй гээд коридорт гаргаад суулгачихсан гэж байгаа. Арай хэт. Нөгөө балайшикласны хэрэг ингэж л гардаг юм байна. Нэгдүгээр төрөх гэж ийм л газар байдаг юм байна шүү дээ. Тэр өдөр нийлээд ###,000₮ орчим мөнгө байхгүй болсон байв аа. Зөвхөн эхний өдөр шүү дээ. Эхний өдөр л хадгаламжруугаа ордог юм байна. хм ингэснээс хувийн эмнэлэгт төрүүлсэн бол арчилгаа сувилгаа нь шал өөр байхгүй юу. Ядаж л дөнгөж төрсөн хүнийг коридорт суулгахгүй байсан байх. Эхнэр төрөхөөр би ганцаараа гэрээ тэжээх болно гээд эртнээс цуглуулж байсан мөнгө маань л аминд ордог юм байна. Энд зүгээр л болсон явдлыг бичсэн болохоос энэ бол стресст ямар ч хамаагүй байсан шүү. Хэдэн цаасны төлөө арай ч стресст орохгүй л дээ хэхэ :). Хэдэн өдрийн дараа эхнэрээ гаргаж авахаар хадам аавын хамт эмнэлэг дээр очив оо. Тэгээд хүлээж байтал хадам аав хэлж байна: миний хүү яваад ууттай чихэр авчираад эхнэр хүүхдийг чинь авч гарч ирэх хүмүүст тараа гэж байна. Арай л биш ээ. Чихрийн мөнгө байсаан. Чихрэнд гүйх ч нээх асуудал биш. Гол нь хүмүүст тараах. Нэг уут чихэр авчираад хүмүүст атга атга чихэр өгөөл... тэнэг биз дээ. Тэр хүмүүсийг доромжлоод ч байгаа юм шиг. Би чадахгүй ээ л гэсэн. Хэхэ арай ч тэгээгүй л дээ. "Дэмий юм биш үү аав аа" гэж байтал ашгүй эхнэр хүүхдийг маань аваад буугаад ирлээ. За тэгээд гэртээ очоод л бөөн баяр хөөр шинэ хүнээ хүлээж авсан хүмүүс чинь бөөн л хөл хөдөлгөөн болно биз дээ. Гэтэл надад таалагдахгүй бас нэг юм болоод өнгөрвөө. Яасан гэхээр манай ээж, аав жижиг өрөөнд охиныг минь харж байв аа. Охин уйлсан чинь хадам ээж гал тогооны өрөөнөөс гүйж ирээд л ээж аавыг маань түлхэж ирээд л охиныг минь авав. Яалаа гэж энэ чинь миний охин шүү дээ. Манай ээж, аавын ач охин нь шүү дээ. Уйлахаар нь манай аав ээж яагаад авч болохгүй гэж. Энийг магадгүй надаас өөр хүн анзаараагүй байх л даа. Би л эмзэг юм болохоор тэрэнд эмзэглэсэн байх гэж бодож байсан юм. Гэхдээ манай эгч бас ирчихсэн байсан. Жаахан хүндээр тусгаж авсан байна лээ. За тэгээд нэг өдөр бужигнаад орой нь ээж, аав, эгч эд нар гэрлүүгээ явлаа. Тэгээд тэр шөнөдөө бас л зовлонтой хоносон. Нялх хүүхэд л болсон хойно шөнө уйлнаа даа. Гэтэл би унтаж ч чадахгүй тэгсэн хэрнээ хүүхдээ ч авч чадахгүй. Би чинь уул нь аав болсон хүн шүү дээ. Шөнө босч хүүхдээ авмаар л байгаа. Гэтэл хадам ээж надад тийм боломж олгохгүй. Уйлахаар нь гүйж ирээд авчихна. Энэ мэт байдлаас болж би хадмууддаа нилээд дургүй хүрч байлаа. Би гэртээ айлд байгаа юм шиг л байдаг болсон. Манай талаас би ганцаараа нөгөө талаас армиараа. Эхнэрийн дүү нь угийн бид хоёртой амьдардаг байсан одоо ч байгаа. Хадам ээж хүүхэд харна гээд ирчихсэн. Хадам ээж байхаар хадам аав бас л байж таараа. Тэгээд энэ олуулаа байгаан байж хүүхдийн даавуу угаах болохоор заавал аав нь угаах ёстой гэнэ. Та нар байхгүй байсан бол би хүүхдийн даавуугаа ямар happy угаах байсан бол гэж бодогдоно. Эцэг болсон үүрэг хариуцлагаа мэдрээд л шөнө босч хүүхдээ аваад л даавуугаа өөрийхөө хүслээр угаагаад л гоё л байх байсан. Дээр нь эхнэр маань төрөхөөсөө өмнө намайг ажлаасаа ирсэнээс авахуулаад унтах хүртэл нэг ч удаа тайван байлгахгүй юм уух уу, идэх үү, аймар санасан нтр гээд л нэг өрөөнсөөс нөгөө өрөөнд орох хүртэл дагаад л, заримдаа залхмаар ч юм шиг. Гэтэл охин төрөнгүүт намайг шал тоохоо байчихдаг юм байна. Гэнэт тоогдохоо байхаар чинь эвгүй л байдаг юм байна лээ хэхэ. Олон юм давхардсаан бас. Зун 7 сарын үед миний үс урдаасаа халзарсан юм. Тэрийг яваандаа ургах байлгүй гэж тоохгүй байсаар намар болгосон. Тэгээд охиноо төрөхөд амралтаа авч хэд хоног зав гарсан дээрээ эмнэлэгт үзүүлэвээ. Тэгсэн эмч ядаргааных гэдэг юм байна. Тэрийг нь мэдсэнээс хойш миний үс бүр ихээр унаж эхэлдэг байна шд харин. Тэгэх тусам нь би улам л стрестсээр л... стресстэх тусам үс унах нь ихэссээр л. За за ингэж тэгсээр байдалд дасан зохицсоор сүүлдээ тоохоо байсан юм. Хадмуудтайгаа ч нэг гэр бүлийхэн шиг болж дасаж эхэллээ. Тэгтэл үс ч ургаж эхэллээ. Ингээд бодоод байх нээ надад л хамаг учир байсан бололтой. Анхнаасаа байгаа байдлыг хүндээр тусгаж аваагүй бол тэгэж стресстээд байхаар сүйдтэй юм болоогүй л юм байна лээ. Миний яаж бодохоос л хамааралтай эд бололтой. Тэгээд болохгүй байгаа юмыг болгох гэж юу ч хийгээгүй байж дэмий дотроо бодож стресстэх хэрэггүй байдгийг ойлгосон гэхүү дээ. Гэхдээ ойлгосон ч хараахан хэрэгжүүлж сураагүй л байна. Одоо ч үе үе стресст орсоор л.